Takiej Starej Rzeźni już nigdy nie zobaczycie. Pamiętacie ten klimat? Został na zdjęciach

Natłok przedmiotów wywoływał zawrót głowy, ale jeżeli kupujący potrafił się skupić i miał w portfelu gotówkę, mógł stąd wyjechać rowerem z obrazem pod pachą. Do tego na nogach miał różne buty (można było kupić pojedyncze sztuki), a z wiklinowego koszyka wystawała zagraniczna chemia poprzetykana zabytkową porcelaną. Pchli targ w poznańskiej Starej Rzeźni na Garbarach różnorodnością asortymentu potrafił przyćmić największe centra handlowe. Tylko zamiast w blaszanych halach, zakupy robiło się w klimatycznym otoczeniu z piaskowej cegły. Zabytkowa architektura pamiętała krwawe czasy: do 1998 roku 5,5 hektara w centrum Poznania pełniło funkcję ubojni i było ostatnim przystankiem w życiu tysięcy zwierząt. Rzeźnia Miejska została otwarta 1 marca 1900 roku i była potem wielokrotnie rozbudowywana. Kiedy zakłady wygaszały działalność, po mieście krążyła legenda o wygłodniałych szczurach, które zaleją Stare Miasto. Nic takiego się nie stało, a rzeźnię przejęli artyści i amatorzy staroci. Tłumy na niedzielnych giełdach były tak wielkie, że paraliżowały ruch na ul. Północnej. Ostatnie targi odbywały się na coraz mniejszym terenie: deweloper, który kupił Starą Rzeźnię, rozpoczynał już rozbiórkę hal. Epidemia koronawirusa nieznacznie przyspieszyła nieuchronny koniec targowiska: 8 marca odbyło się po raz ostatni. Giełda przenosi się na parking przy Centrum Handlowym M1, gdzie 17 maja odbędzie się po raz pierwszy. Miejsca pewnie nie zabraknie, ale klimatu zabytkowego otoczenia - na pewno.