W tej kadencji rady miasta pojawiło się kilka nowych, młodych twarzy. Są też radni, którzy mandat sprawują od wielu lat. Po roku pracy nowego samorządu trudno wystawić wszystkim kompetentne cenzurki. Dlatego opisujemy radnych (niemal) wzorowych, którzy od początku aktywnie działają i wyróżniają się kompetencją. Palcem wytykamy zaś tych, którzy (w większości nie pierwszą kadencję) wykazują się niemal całkowitą biernością. To taka żółta kartka po roku pracy. Żeby przez kolejne trzy lata gra indywidualna i zespołowa na samorządowym boisku była wzorowa. Na początek radni oceniani na plus.
W tej kadencji rady miasta pojawiło się kilka nowych, młodych twarzy. Są też radni, którzy mandat sprawują od wielu lat. Po roku pracy nowego samorządu trudno wystawić wszystkim kompetentne cenzurki. Dlatego opisujemy radnych (niemal) wzorowych, którzy od początku aktywnie działają i wyróżniają się kompetencją. Palcem wytykamy zaś tych, którzy (w większości nie pierwszą kadencję) wykazują się niemal całkowitą biernością. To taka żółta kartka po roku pracy. Żeby przez kolejne trzy lata gra indywidualna i zespołowa na samorządowym boisku była wzorowa.
Szefuje komisji rewitalizacji, która jest objawieniem tej kadencji samorządu. Choć nie zajmował się wcześniej tą tematyką, szybko się uczy. Skutecznie wywiera presję na urzędników i zmusza ich do działania. Ma wizję centrum Poznania - atrakcyjnego, przyjaznego zarówno dla jego użytkowników, jak i mieszkańców - i stara się ją realizować. W obliczu urzędniczego niedowładu czasem zajmuje się drobnymi sprawami. Ale jeśli by tego nie robił, to np. na ul. 27 Grudnia i Św. Marcinie jeszcze przez wiele lat mogłaby nie stanąć żadna ławka. Otwarty na współpracę z radami osiedla i organizacjami pozarządowymi. W przeciwieństwie do prezydenta Ryszarda Grobelnego rozumie, na czym powinny polegać konsultacje społeczne. Dzięki jego zaangażowaniu w centrum powstanie dobrze zaprojektowana strefa uspokojonego ruchu. Energiczny, pracuje z pasją.
Bardzo udany debiut w radzie miasta. Z zaangażowaniem pracuje w komisji rewitalizacji i przewodniczy komisji polityki przestrzennej. Pod względem wiedzy o mieście, trendach panujących w urbanistyce i transporcie oraz podejściu do konsultacji społecznych o całe lata świetlne wyprzedza poprzedniego szefa tej komisji, partyjnego kolegę Wojciecha Kręglewskiego. Analizuje propozycje urzędników, zadaje im merytoryczne pytania i stara się poprawiać nietrafione pomysły magistratu. Ma sporo politycznej odwagi, potrafi przyznać np. że radni PO zostali zmanipulowani przez Ryszarda Grobelnego w sprawie budowy wiaduktów nad nieistniejącą III ramą komunikacyjną.
Z zaangażowaniem pracuje w komisji rewizyjnej, której przewodniczy. Stara się też zajmować najważniejszymi ogólnomiejskimi problemami, ma własne pomysły na miasto. W jego pracy nie brakuje treści, ale wciąż przytłacza ją forma. Gdyby odpuścił sobie kilka bon motów i nieśmiesznych żartów, porzucił twardogłową prawicową retorykę, byłby skuteczniejszym politykiem. A tak urzędnicy, inni radni i wielu dziennikarzy nie traktuje go w pełni poważnie. Ma spore polityczne ambicje, więc szybko powinien pozbyć się gęby ?enfant terrible?.
Całym sercem angażuje się w miejską politykę społeczną, edukacyjną i kulturalną, którą stara się naprawiać po prezydencie i jego urzędnikach. Z zaangażowaniem interweniuje w sprawach, z którymi przychodzą do niej mieszkańcy. Razić może jedynie jej styl wypowiedzi - trochę chaotycznych, bardzo emocjonalnych i dosyć długich.
Świetnie zna się na sprawach z zakresu gospodarki komunalnej, angażuje się również w problemy swojego okręgu wyborczego. Na sesjach ma wiele cennych uwag, które wypowiada w dość kwiecistym stylu. Bywa bardzo zabawny, ale niestety zdarza mu się też wpadać w troglodycką, seksistowską retorykę.
Szef klubu radnych Platformy, z racji swojej funkcji ciągle wchodzi na mównicę, by ścierać się z prezydentem Ryszardem Grobelnym oraz radnymi PiS, rzadziej SLD. Poza uprawianiem politycznych przepychanek, ma też własne pomysły, które stara się realizować. Dzięki niemu powstają w Poznaniu integracyjne place zabaw, gdzie niepełnosprawne dzieci mogą się bawić ze zdrowymi, a w przyszłym roku rodziny wielodzietne będą mogły skorzystać z rozmaitych ulg.
 |
 |
Dobrze szefują swoim komisjom (odpowiednio - kultury fizycznej oraz bezpieczeństwa). Pracują solidnie i zaangażowaniem, ale wciąż brakuje im siły przebicia i charyzmy.
To ostatni radni, których pracę oceniamy pozytywnie. Kolejni, których przedstawimy to stracony mandat.
 |
 |
W radzie miasta zasiadają od wielu lat i wciąż nic z tego nie wynika. Od czasu do czasu zabiorą głos w dyskusji, by wesprzeć prezydenta Ryszarda Grobelnego, któremu zawdzięczają kolejną kadencję.
Debiutantka w radzie, dużo aktywniejsza jest podczas przerw na papierosa niż na sali sesyjnej czy posiedzeniu komisji.
Istnieje domniemanie graniczące z pewnością, że mandat radnego zawdzięcza wyłącznie zbieżności imienia i nazwiska z urzędującym prezydentem. Sympatyczny człowiek, ale nieaktywny radny.
Radna seniorka karnie przychodzi na sesje i posiedzenia komisji, gdzie głosuje zgodnie z wolą szefów lokalnej Platformy. Mało kto pamięta jakąkolwiek jej wypowiedź.
Radny od wielu lat i wiceprzewodniczący rady. Odzywa się głównie wtedy, kiedy przejmuje prowadzenie sesji. Sprawia wrażenie, jakby mandat radnego po prostu mu się należał i już nic nie musiał robić.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze