Jerzy Gurawski zaprojektował wejście do krypty zasłużonych przy kościele na wzgórzu św. Wojciecha. Obok historycznych murów powstał nowoczesny kształt, który doskonale z nimi koresponduje.
Druga scena Teatru Polskie była ciasną, ciemną i odrapaną klitką. Po przebudowie zaprojektowanej przez Gurawskiego zyskała więcej światła, przestrzeni, elegancji i ciekawych kształtów.
- Zaproponowałem kolorowe szyby w elewacji Wydziału Geologii. Kiedy pada przez nich światło, te wszystkie eksponaty, muszle, twarze studentów i profesorów wreszcie nabierają barw - żartuje Jerzy Gurawski.
- Ten kampus nie służy temu, by móc szybko wyjść na piwo, ale by się czegoś do jasnej cholery nauczyć! Jak studenci się nauczą, to przyjadą do centrum - przekonuje Jerzy Gurawski.
- Zrozumiałem, że konkurs jest po to, by ożywić to miejsce, tchnąć w nie nowego ducha. Kiedy działa tam Pasaż Kultury, wszystko zaczyna grać, pojawiają się ludzie. Dlatego zaproponowałem przeszklone, dające światło zadaszenie uliczki pomiędzy budynkami i przeszklenie większości ścian budynków. Dzięki temu wszystko łączyłoby się w jedną całość. Dobrze byłoby widać sztukę współczesną w Arsenale i to zakichane muzeum tych cholernych armat, których nie lubię, a pomiędzy nimi powstałaby nowa przestrzeń, w której mielibyśmy np. możliwość koncertowania - opowiada architekt. Projekt powstał we współpracy z biurem architektonicznym Pewne Kreski Jakuba Adamiaka.
- Kampus niech zostanie trochę oddaloną, współgrającą z naturą enklawą nauki - mówi Jerzy Gurawski.
- Jedynym zespołem mieszkalnym częściowo zamkniętym, który zaprojektowałem, jest Wstęga Warty. Ona ma swoich fanów, mogłem trochę pofiglować z tym projektem, nie było ze strony inwestora wielkiej presji na maksymalne wykorzystanie działki, w budynku udało się umieścić przeszklony basen i parę innych gadżetów. Ale nie ma co ukrywać, to raczej miejsce dla zamożniejszych ludzi - opowiada Jerzy Gurawski.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze