Zacznijmy od problemów technicznych. Nie wiemy, czy pojawiły się w związku z nagłym natłokiem osób korzystających z aplikacji Uber w Poznaniu, ale to - z perspektywy pasażera - bez znaczenia. Miała działać - nie zawsze działała jak trzeba.
Jedna z osób, przez cztery dni nie doczekała się, by przyszedł SMS z kodem, dzięki któremu można aktywować swoje konto. Aplikacja obwieszczała nadejście wiadomości w ciągu kilku sekund. Cztery dni minęły, próby były ponawiane i nic. Weryfikacja ciągle się nie powiodła (pozostałe trzy osoby nie miały z tym problemu).
Podwójnej weryfikacji numeru karty płatniczej kłopotem nie nazwiemy, choć prośba o skanowanie w sytuacji, gdy już wydawało się, że procedura jest zakończona i można zamawiać auto, trochę mogła dziwić.
Druga sprawa - samochody na planie (a raczej ich brak). W aplikacji - teoretycznie - na bieżąco można sprawdzać, jak daleko od miejsca w którym jesteśmy, znajdują się wszystkie samochody Ubera. Z naszych obserwacji wynika, że auta były widoczne na planie tylko na samym początku i na samym końcu promocji Ubera w Poznaniu (mniej więcej - w czwartek do ok. godz. 13 i w niedzielę od ok. godz. 22). To dezorientowało - można było sądzić, że skoro aut nie ma na planie, to na zamówienie Ubera nie ma szans. Tymczasem często było tak, że zlecenie jednak zostało przyjęte.
Dużo poważniejszym problemem był jednak rzeczywisty brak wolnych aut Ubera. Trzy razy mieliśmy do czynienia z sytuacją, gdy w aplikacji pokazywał się komunikat, że wszystkie samochody są zajęte (plus prośba o sprawdzenie dostępności za chwilę). Sprawdzaliśmy nawet przez kilka dłuższych chwil - auto dla nas się nie zwolniło. I nie mówimy tu o sytuacjach z godzin szczytu - doszło do tego w piątek ok. godz. 10.15, w sobotę ok. godz. 9.30 i w sobotę ok. godz. 17.
Brak wolnych samochodów Ubera może oznaczać, że poznaniacy rzucili się na możliwość darmowych przejazdów jak niektórzy klienci Lidla na crocsy. Może też oznaczać, że Uber na gorący okres promocji znalazł za mało kierowców. Może też oznaczać jedno i drugie - i właśnie ta wersja wydaje się nam najbardziej prawdopodobna.
Praktycznie po wszystkich kierowcach Ubera, z którymi mieliśmy do czynienia, widać było, że bardzo zależy im na zrobieniu na pasażerach dobrego wrażenia. Część częstowała cukierkami, większość przekonywała o wyższości Ubera nad taksówkami, ale nie robiła tego w jakiś nachalny sposób. I przyjeżdżali w ciągu 5-7 minut.
Kierowcy spoza Poznania (Uber skierował tu swoich współpracowników z Warszawy, Krakowa i Trójmiasta) mówili otwarcie, że dopiero poznają nasze miasto, ale do sprawnego przewozu wystarcza im nawigacja. Najczęściej - faktycznie - wystarczała, choć parę razy musieliśmy im podpowiadać, kierowcy sami przyznawali też, że w pierwszych próbach nie radzili sobie na Kaponierze.
O ile jednak zmiana pasa w ostatniej chwili nie była zbyt niepokojąca, to już wysadzanie na czerwonym świetle było dość kłopotliwe, a zawracanie w niedozwolonym miejscu, poza skrzyżowaniem - zwyczajnie niebezpieczne.
Ilu kierowców Ubera przez te cztery dni jeździło po Poznaniu? Tego nie wie nikt. Podczas pierwszego kursu usłyszeliśmy od kierowcy, że Uber skierował tu z innych miast dziesięciu kierowców. Podczas kolejnego - że kierowców przysłano nie dziesięciu, a po dziesięciu kierowców - z Warszawy, Krakowa i Trójmiasta (czyli w sumie 30). Kierowcy z Poznania mieli zacząć jeździć od poniedziałku, ale... przy kolejnym kursie za kółkiem siedział właśnie kierowca stąd. Ilu ludzi - tyle wersji.
Rozpoczęcie działania przez Ubera w Poznaniu dla większości z kierowców była zaskoczeniem - dowiadywali się o tym zaledwie 1-2 dni wcześniej. Na ogół wejście takiego produktu czy usługi poprzedza duża kampania marketingowa, o ujawnieniu daty premiery nie wspominając. Ale Uber działa inaczej. - I właśnie ta cała otoczka, te wszystkie kontrowersje sprawiają, że ludzie mówią o Uberze! - przyznał nam jeden z kierowców.
Gdy pytaliśmy o protesty taksówkarzy i kontrole urzędników w innych miastach, też głosy były różne. Jedni kierowcy Ubera słyszeli o dużych protestach w Warszawie i dużo mniejszych niż zapowiadano w Krakowie. Kontrole? Ktoś słyszał, że była jedna w Krakowie (faktycznie była). Inni utrzymywali, że żadnych kontroli nie ma i się ich nie boją.
Wątpliwości budzi sposób rozliczania się przez Ubera (np. brak kasy fiskalnej) - z samymi pasażerami, a przede wszystkim - z miastem (koncesje) i z fiskusem (płacenie podatków).
To, że wszystko odbywa się w trybie bezgotówkowym, w dobie kart płatniczych i usług elektronicznych, specjalnie kontrowersyjne już nie jest.
Co do cen usług Ubera w Poznaniu, nasze wrażenia są różne. Przez pierwsze cztery dni przejazdy były darmowe, ale aplikacja pokazywała, ile kurs kosztowałby bez promocji.
Przypomnijmy stawki, które są takie same dla całej Polski:
- 5 zł za tzw. trzaśnięcie drzwiami,
- 1,40 zł za przejechany kilometr,
- 25 gr za minutę jazdy.
Jeden z taksówkarzy przyznał nam, że są to stawki, jakie na taksówkach w Poznaniu były... 15 lat temu!
O ile jednak części z nas ceny za przejazdy wydawały się dużo korzystniejsze niż w przypadku taksówek (cytat za jedną z koleżanek: Podczas czterech przejazdów w porównaniu do taryfy zaoszczędziłam jakieś 70-80 zł), to inni z naszego grona są bliżej stwierdzenia, że jeśli w ogóle Uber jest tańszy niż taksówki, to tylko trochę.
W dwóch przypadkach, gdy nie udało nam się zamówić kierowcy Ubera, skorzystaliśmy z taksówki (przy okazji: czy od wejścia Ubera będziemy musieli je nazywać "zwykłymi" albo "normalnymi taksówkami"?). Obaj panowie taksówkarze byli naprawdę przemili - czy to błyskawiczny efekt zaostrzenia konkurencji, czy po prostu tak trafiliśmy, trudno powiedzieć.
Spytaliśmy taksówkarzy o Ubera. Jeden z nich wcześniej opowiadał o tym, jak niedaleko jego domu otworzyła się Żabka i w związku z tym po roku musiał się zamknąć działający tam wiele lat sklep osiedlowy. - Co ja myślę o tym Uberze? Że my taksówkarze skończymy jak ten sklepik... - mówił pesymistycznie. - Ja muszę mieć kasę fiskalną i taksometr, za które zapłaciłem dużo pieniędzy (1500 i 500 zł), musiałem wykupić koncesję i licencję po pareset złotych. A oni nie muszą? Niby dlaczego? Jakby żyli w drugim, równoległym świecie. Jeśli ma być między nami konkurencja, to niech to będzie uczciwa konkurencja. Ale tak nie jest.
Drugi z taksówkarzy zauważył, że Uber jest właśnie formą odpowiedzi na obwarowania związane z taksówkami. - Ale z drugiej strony słyszałem, że żeby jeździć na taksówce w Londynie, to trzeba się jeszcze bardziej natrudzić. Mają różne rodzaje taksówek, nie tylko żółte, ale też czarne, które są jak najwyższa kasta, dostępna dla wybranych. A ten Uber to trochę jak... przewóz osób w PRL. Pamiętam, jak na przełomie lat 60. i 70. były w Poznaniu te najbardziej popularne targi, w czerwcu. Tak brakowało taksówek, że władza słusznie miniona pozwoliła każdemu wozić innych.
Wystarczyło włożyć za szybę kartkę z napisem TAKSÓWKA.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze