Przegląd studenckich bufetów. Co jedzą studenci poznańskich uczelni?

Na zdjęciu: kurczak po tajsku. Za 400 g dania zapłacimy 8,5 zł, za 500 g - 9,5 zł. Maciej Myśliński prowadzi Galimatias w podziemiach głównego gmachu Uniwersytetu Ekonomicznego od 1994 r. Lubi gotować. Czasem przygotuje kurczaka cytrynowego, innym razem curry lub zapiekankę chłopską. Rzadziej przyrządza szynkę z gruszkami: wieprzowina ma mało zwolenników wśród studentów. Hitem okazał się makaron po chińsku. - Studenci z Chin bardzo chwalili. Chyba nie tylko z uprzejmości, bo wszystko, co ugotowałem znikło w ciągu godziny - mówi. - Tak naprawdę kuchnia azjatycka jest całkiem prosta, trzeba odpowiednio dobrać przyprawy i poznać parę trików. Np. nauczyć się obrabiać mięso w taki sposób, by zachowało wilgotność - tłumaczy Myśliński. Aby udoskonalić warsztat wybiera się właśnie na warsztaty kuchni tajskiej.

Na drugie śniadanie lub lekki lunch Galimatias proponuje sałatki.

Ulubionym studenckim posiłkiem pozostaje klasyczna kanapka. W studenckim bufecie zdecydowanie tańsza od tej w barze kanapkowym poza uczelnią, a przy tym większa i bogato nadziana. Za solidną klapsztulę z twarożkiem i warzywami zapłacimy w Galimatiasie 3,8 zł.

Na zdjęciu: obiad studentki śpiewu. Jej koleżanka zamówiła podobny, lecz gołąbek zastąpiła drobiowym kotletem. Obiady studentów są mniej fotogeniczne: panowie wolą zastępować świeże surówki gotowaną kapustą. Ale jedni i drudzy najedzą się już za 10 zł. - A to jest bardzo ważne: żeby dobrze się najeść - tłumaczą studentki. Nauka na Akademii Muzycznej to spory, fizyczny wysiłek.

O tym, gdzie się znajdujemy, przypominają obrazy na ścianach.

Na zdjęciu: kanapka z pastą jajeczną studentki Uniwersytetu Przyrodniczego. Kupiła ją za 4 zł. Do wyboru są kanapki z szynką, serem, salami, krakowską, twarożkiem, pastą rybną i humusem. A tego dnia w promocyjnej cenie 4 zł można też kupić świeżo przygotowany koktajl owocowy. Obiady kosztują 10-14 zł. W poniedziałek najtańsze jest wegetariańskie risotto lub knedle z mięsem, a najdroższy dewolaj lub filet drobiowy, serwowane z zupą.

Niektórzy zamawiają samą kawę lub herbatę i przychodzą się tu pouczyć lub spotkać ze znajomymi. Stołówka Uniwersytetu Przyrodniczego uchodzi za jedną z ładniejszych. Zresztą spójrzcie na zdjęcie poniżej.

Przez duże okna wyłożonego drewnem budynku można podziwiać wypielęgnowaną przez przyrodników zieleń.

Na zdjęciu: warzywa z Rolniczo-Sadowniczego Gospodarstwa Doświadczalnego w Przybrodzie. To dodatkowy powód, dla którego warto zajrzeć na Uniwersytet Przyrodniczy. Można zaufać naukowcom, że w firmowym gospodarstwie starają się uzyskać plony najwyższej jakości. Kupimy tu też chleb i miody od hodowanych przez przyrodników pszczół. Największy jest, zgodnie z nazwą, wybór jabłek. Oprócz znanych odmian są też jabłka stworzone przez uczonych, roboczo zwane doświadczalnymi, twarde, lekko kwaskowe. Ciekawe, jaką dostaną nazwę?

Na zdjęciu: neon zdobiący uczelniany bufet. Kiedyś przestrzeń ta była aulą, dość ciasną i kiepsko pełniącą swoją rolę. Nowy rektor, prof. Wojciech Hora, upublicznił ją: zamienił w bufet dla studentów i pracowników, którzy wcześniej - w poszukiwaniu pożywienia lub miejsca spotkań - tułać się musieli po mieście. Firma, któa prowadzi bufet, ma też knajpy w innych miejscach w mieście, ale to jej pierwsza uczelniana jadłodajnia. Potrawy przygotowali jednak ci sami kucharze. W poniedziałek w menu znajdziemy kolet mielony z ziemniakami i surówką lub zapiekanke makaronową ze szpinakiem i sosem beszamelowym. Oba dania za 10 zł. W lodówkach czekają jogurty z frużeliną (za 5 zł) lub wielkie kubki pełne owoców (za 8 zł).

Taki kubek zamówiła Marta Muszyńska, studentka designu krajobrazu, która w bufecie pracuje nad projektem skweru przed wieżowcami przy ul. Piekary (dziś w tym miejscu jest parking). Współautorką projektu jest Marika Stanisławska.

Na zdjęciu: dorsz, ziemniaki i surówka z selera. Wraz z gratisowym kompotem kosztował 12 zł. Kto chce dodatkowo zjeść zupę, zapłaci 14 zł.

Odkąd Wydział Historyczny opuścił budynek Collegium Historicum przy Świętym Marcinie, studenci rzadko zjawiają się w Ogrodzie Smaków. Lubią tu jednak bywać pracownicy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza - byli i obecni - oraz okoliczni mieszkańcy.

Obowiązuje tu szczególny rytuał. Gość wybiera danie z listy, płaci przy bufecie i odbiera żeton. Sam też musi przynieść sobie sztućce. Ale już zamówione dania (wraz z gratisowym kompotem, oczywiście) przynosi mu do stołu elegancko ubrany kelner. Profesorska stołówka zyskuje restauracyjny klimat.

Maria Królska (na zdjęciu poniżej: w towarzystwie jednego z gości) to chyba najbardziej znana osoba prowadząca stołówkę w Poznaniu. Ze stałymi gośćmi wita się, zamienia kilka słów, zna ich upodobania. Na bankietach organizowanych przez nią w bufecie Historicum gościli m.in. Margaret Thatcher, Tadeusz Mazowiecki i Lech Wałęsa.

Fot. Łukasz Cynalewski / Agencja Gazeta

Na zdjęciu: panie Gosia i Marzena w bufecie Polikaktus na Morasku. - Proszę napisać, że bardzo lubimy naszą pracę - apelują. Głodnym podadzą obiad, śpieszącym się - zaproponują kanapkę na drogę, a tym, których bolą brzuchy i najeść się nie mogą - zaparzą ziółka lub czarną herbatę. Polikaktus, podobnie jak Ogród Smaków, stołówka w akademiku Jowita oraz bufet na Wydziale Fizyki, należy do firmy Gastro Królscy i Gebru, prowadzonej przez Marię Królską, jej syna oraz zięcia, Seifu Gebru z Etiopii. Choć firma jest międzynarodowa, menu pozostaje typowo polskie. W ofercie Polikaktusa znajdziemy m.in. żurek, brukselkową, dewolaje, kotlety drobiowe faszerowane pieczarkami, steki wieprzowe, udka z kurczaka, pulpty i danie chińskie.

Na zdjęciu: kanapka z jajkiem kupiona w bufecie Collegium Biologicum w niezwykle przyjaznej cenie - za zaledwie 2,6 zł.

Na targanym przez wiatry Morasku każdy wydział jest jak twierdza, oddzielona fosą parkingu od pozostałych. Samowystarczalny i wyposażony we własną jadłodajnię. Stołówka w Collegium Biologicum uchodzi jednak za taką, dla której warto założyć kurtkę, by przewędrować z macierzystej placówki do siedziby biologów. Bywalcy chwalą szeroki wybór, szczawiową, naleśniki z serem oraz te z pieczarkami, surówki, karkówkę. I obsługę, która pozwala odmówić ziemniaków i wziąć więcej buraczków.

A dzięki lokalizacji w siedzibie biologów, która miejscami przypomina palmiarnię, klasycznie urządzony bufet zyskuje niebanalną roślinną oprawę.

Pełen roślin bufet w Collegium Biologicum

Na zdjęciu: porcja polędwiczek w sosie szpinakowym z ziemniakami i surówką. Kosztuje 14 zł i to jeden z droższych tutejszych obiadów. Taniej o 2 zł zjemy schab w sosie z białego wina, kurczaka w sosie bałkańskim czy makaron z brokułami, fetą i suszonymi pomidorami. Zupa kosztuje 5 zł, ale w zestawie z drugim daniem tanieje do 2 zł. Studenci często zamawiają też pizzę. Zresztą wystrój ProPorcji nieco przypomina pizzerie z lat 90. Można zasiąść na niebieskiej, skajowej kanapie i pożywiając sie podziwiać pływające od zamku do zamku rybki.

Natalia Mazur

Na zdjęciu: świeżo wyciskane soki, każdy za 6,9 zł. Podobno dieta sokowa jest teraz na topie, a The End zawsze się starał nadążać za trendami: i w menu i w ofercie. Bufet mieści się w budynku Wydziału Studiów Edukacyjnych, na końcu korytarza na najniższej kondygnacji budynku. Przed laty słynął z tego, że aby się tutaj dostać trzeba było przedzierać się przez chmury dymu. Koło The Endu wolno było palić nawet wtedy, gdy oficjalnie było to już zakazane we wszystkich uczelnianych budynkach. W jadłospisie dominowały drożdżówki i proste kanapki. Od tego czasu sporo się zmieniło. Dymu już nie czuć, a menu znacznie się wzbogaciło.

The End nie stara się konkurować z klasyczną stołówką, która działa na Wydziale Nauk Społecznych. Ofertę ma śniadaniowo-podwieczorkową. Można tu kupić jogrt z owocami i owoce w galaretce, galaretkę samą i sałatkę na bazie kuskus. No i oczywiście kanapki: od takich z twarożkiem za 3,9 zł po bułki z włoską szynką, za 6,9 zł.

Trudno urządzić lokal położony właściwie w piwnicy tak, by jego wnętrze nie było ponure.  The End się to jednak udało.