System ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce jest oparty na zasadzie solidaryzmu społecznego. To oznacza, że wszyscy ubezpieczeni - bez względu na wysokość opłacanej składki - mogą liczyć na kompleksową pomoc medyczną w zależności od potrzeb. Bez względu na płeć, zarobki czy wiek mamy równy dostęp do tych samych świadczeń. Teoretycznie - nawet tych najdroższych.
O jakie terapie chodzi? Za jakie leczenie NFZ zapłacił w ciągu ostatnich dwóch lat najwięcej? NFZ przygotował dla nas raport.
1 mln 553 tys. zł - tyle za leczenie jednego chorego zażądała od NFZ klinika kardiochirurgii w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego. Chory - trzydziestoparoletni monter - trafił tu z kardiomiopatią rozstrzeniową, śmiertelną chorobą serca. - Jego serce w zasadzie nie funkcjonowało, było doszczętnie zniszczone. Ostatnie miesiące przed zabiegiem pacjent spędził w szpitalnym łóżku, nie miał siły wstać, jeść, cierpiał na ogromne obrzęki. Niewydolność krążeniowa spowodowała, że w jego organizmie doszło do zatrzymania 40 litrów wody - opowiada prof. Marek Jemielity, szef kliniki kardiochirurgii w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego przy ul. Długiej.
Konieczny był przeszczep. Ale lekarze nie mogli znaleźć serca dla pacjenta, który był wysoki, dobrze zbudowany. Na operację mężczyzna czekał 16 miesięcy. W tym czasie musiał być podłączony do sztucznego serca Polvad (to pierwsza polska proteza serca, która powstała dzięki Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii im. profesora Zbigniewa Religi).
Sztuczne serca, podobnie jak prawdziwe, ma dwie komory - lewą i prawą - oraz cztery zastawki. Jednymi wpuszcza krew, drugimi ją wypycha. Jego pracę napędza sprężone powietrze, które produkuje pompa umieszczona w sporej skrzyni na kółkach. Pompa waży kilkadziesiąt kilogramów i pacjent musiał ją ciągnąć wszędzie za sobą. Gdyby nie sztuczne serce, z pewnością chory by już nie żył.
Polska proteza kosztuje 30 tys. zł. Ale o wiele droższe jest jej utrzymanie. Protezę wszczepia się do naczyń, sprzęt musi być pod stałym monitoringiem lekarskim. Komory co miesiąc trzeba wymieniać na nowe, bo mogą się tworzyć groźne skrzepliny prowadzące do udaru mózgu. Ponieważ pacjent musiał korzystać ze sztucznego serca przez wiele miesięcy, koszt jego leczenia wzrósł niebotycznie. Cena samego przeszczepu serca wynosi 140 tys. zł.
635 tys. 369 zł - to z kolei rachunek za dwie operacje serca, jakie u bardzo małego dziecka przeprowadzili lekarze z kliniki kardiochirurgii prof. Michała Wojtalika w Szpitalu Klinicznym im. Karola Jonschera w Poznaniu. Kilkumiesięczna dziewczynka cierpiała na nieprawidłowe połączenia: komorowo-tętnicze i komorowo-przedsionkowe. Pierwszy zabieg kosztował ponad 473 tys. zł, kolejny - 150 tys. Za wielotygodniowy pobyt na oddziale kardiologii NFZ zapłacił kolejne 11 tys. zł.
W 2016 roku inne dziecko chore na serce - także dziewczynka - przeszła w poznańskiej klinice kardiologii rzadką operację ubytku przegrody międzykomorowej. NFZ zapłacił za leczenie dziewczynki kolejne 375 tys. zł.
Mimo że leczenie wad serca jest stosunkowo drogie, oba przypadki klinika uznaje za wyjątkowo rzadkie. O kosztach leczenia obu dziewczynek zdecydowały powikłania po zabiegach, a także konieczność zastosowania ECMO, czyli sztucznego płucoserca.
Poznańska klinika operuje rocznie ok. 350 dzieci z wrodzonymi wadami serca. - Dzieci, które do nas trafiają, bardzo często cierpią na wady złożone i mnogie i wymagają leczenia wielospecjalistycznego. Jest ono długie i kosztowane. Ale rachunki opiewające na ponad pół miliona złotych za leczenie nie zdarzają się często. Ważne, że zawsze te rachunki NFZ uiszcza - mówi prof. Michał Wojtalik, jeden z najbardziej znanych polskich kardiochirurgów dziecięcych.
610 tys. 910 zł kosztowało leczenie 76-letniego mężczyzny w Centrum Medycznym HCP w Poznaniu, który trafił z zapalaniem otrzewnej na oddział intensywnej terapii. Chory zmagał się też z ostrą niewydolnością nerek i ostrą niewydolnością oddechową. W 2016 roku na tutejszy oddział trafiła po zabiegu chirurgicznym 76-letnia kobieta z zapaleniem otrzewnej i ostrą niewydolnością oddechową. Jej leczenie należało także do rekordowych: kosztowało 460 tys. zł. Podobnie wysoki rachunek - 456 tys. zł - NFZ musiał zapłacić za leczenie na intensywnej terapii 75-letniej kobiety w szpitalu wojewódzkim przy Lutyckiej. Szpital ani NFZ nie podają więcej szczegółów na ten temat.
Pobyt na intensywnej terapii zazwyczaj generuje ogromne kwoty. Chorzy wymagają często stosowania drogich terapii. Zmagają się z sepsą, zakażeniami grzybicznymi i innymi powikłaniami po ciężkich zabiegach. Ich leczenie na oddziale intensywnej terapii potrafi trwać miesiącami.
W pierwszej "15" najdroższych terapii za 2015 i 2016 rok znalazło się też leczenie na intensywnej terapii:
- 50-letniej kobiety z ostrą niewydolnością oddechową w szpitalu wojewódzkim w Lesznie: 440 tys. zł,
- 22-letniego mężczyzny z ostrą niewydolnością oddechową w Szpitalu Klinicznym Przemienia Pańskiego - 413 tys. zł,
- 7-letniego chłopca z przewlekłą wrodzoną niewydolnością oddechową w pediatrycznym szpitalu przy Krysiewicza - 379 tys. zł.
Ponad pół miliona kosztowało leczenie w klinice hematologii w szpitalu klinicznym im. Karola Jonschera w Poznaniu 11-latka, który musiał przejść przeszczep szpiku kostnego. Kolejny rekordowy rachunek NFZ zapłacił tu za leczenie dwuletniej dziewczynki z niedokrwistością aplastyczną i ostrą białaczką szpikową. Dziecko musiało przejść przeszczep (288 tys. zł), wymagało długiego leczenia na oddziale hematologii i oddziale anestezjologii i intensywnej terapii (kolejne 149 tys. zł). W sumie leczenie dziewczynki wyniosło ponad 461 tys. zł.
Ale z raportów NFZ wynika, że równie drogie potrafi być leczenie hematologiczne dorosłych. Wśród 15 najdroższych procedur w 2015 i 2016 roku znalazła się kilkumiesięczna terapia 66-letniej kobiety z przewlekłą białaczką limfocytową w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego. Kosztowała ponad 474 tys. zł.
Inny przykład to historia 28-letniego mężczyzny z niedokrwistością aplastyczną idiopatyczną, który również leczył się w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego. Terapia opiewała na 415 tys. zł. Niedokrwistość aplastyczna to choroba, która polega na niewydolności szpiku kostnego. Może wystąpić w każdym wieku, ale największa zachorowalność występuje między 15. a 25. rokiem życia oraz po 60. roku. Może przebiegać w postaci ostrej lub przewlekłej. Najczęstszą przyczyną śmierci są powikłania, np. sepsa.
Prof. Krzysztofa Lewandowskiego z katedry i kliniki hematologii i chorób rozrostowych układu krwiotwórczego w Poznaniu dodaje, że chorzy muszą przechodzić liczne przetoczenia preparatów krwi, zmagają się z infekcjami i muszą przechodzić drogie leczenie przeciwgrzybiczne i immunosupresyjne. To właśnie wpływa na koszty leczenia.
27-letni mężczyzna z wrodzonymi niedoborami odporności był leczony przez wiele miesięcy na oddziale pulmonologii i oddziale intensywnej terapii w Szpitalu Klinicznym Przemienienia Pańskiego. Mężczyzna trafił do szpitala w ekstremalnie ciężkim stanie - wcześniej przeszedł przeszczep wątroby, musiał przechodzić dializy. Od dłuższego czasu stosował leki - immunoglobulinę, dzięki której lekarze przedłużyli mu życie o kilka lat. Kosztowało to 478 tys. zł.
- Kiedy pacjent trafił do nas na oddział, było pewne, że będziemy znów walczyć o jego życie. Niestety, walka pomimo wzmożonego wysiłku personelu medycznego nie powiodła się. Mężczyzna zmarł - mówi Szczepan Cofta, naczelny lekarz szpitala.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze