Fotoreporter gazety codziennej na co dzień twardo stąpa po ziemi. Gdy dokumentuje się wydarzenia, to bujanie w obłokach jest niemożliwe. Na szczęście, moja pasja fotografowania wykracza poza tę ograniczoną ofertę. Gdyby tak nie było, zapewne robiłbym w życiu coś innego.
Tym razem źródłem inspiracji było tajemnicze zjawisko, którego nie da się dotknąć. Kształtowane przez ciepło i zimno, zawierające miliardy kropel wody i kryształków lodu. Chmury. Przybierają wyrafinowane kształty, zalegają, płyną i wędrują. Zapowiadają upalną beztroskę lub zwiastują nieszczęście. Są nad nami od zawsze.
Chodząc ulicami miasta z zadartą głową, spoglądałem na nie z ciekawością i dystansem. Ich chmurzasty charakter powodował, że kiedy pojawiała się szansa na opus magnum, znikały zostawiając mnie z niczym. Te, które pochwyciłem w kadr, przestrzeń miejską scalają z dzikim światem przyrody.
Większość moich fotograficznych pomysłów przywiał wiatr tegorocznej wiosny. Może wam się uda złapać własne. Jest lato, są wakacje, więc głowa do góry.
Na zdjęciu: Stara lipa na nieczynnym parkingu przy ul. Wyłom na Winogradach.
Bar Nurt nad Wartą na osiedlu Piastowskim.
Chmura deszczowa nad Ogrodami.
Most Teatralny.
Karuzela wenecka nad jeziorem Maltańskim.
Wiata przystankowa na przystanku tramwajowym Park Wilsona.
Rzeźba Lucie przy galerii handlowej Posnania.
Mniszek lekarski na skarpie przy trasie Pestki.
Puch kielichowy topoli.
W domu podczas epidemii koronawirusa.
Stworzone przez człowieka. Rondo Kaponiera
Chmura deszczowa nad dzielnicą mieszkaniową Łazarz.
Budowa trasy tramwajowej na Naramowice.
Pegaz na Teatrze Wielkim w Poznaniu.
Jezioro Maltańskie.
Stary Rynek w Poznaniu.
Ulica Księcia Mieszka I.
Ptaki nad ul. Roosevelta.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze