Chodzić do kina można już z niemowlakiem. Multibabykino w Multikinie w Galerii Malta co środę zaprasza rodziców maluchów na seans. W sali kinowej jest nieco jaśniej i ciszej niż zwykle, pod ekranem leżą zabawki, na potrzebujących czeka przewijak z zapasem chusteczek i pieluch, a dzieci do lat trzech nie płacą za bilet. A co jeśli dziecko będzie płakało? Podczas tych seansów nikomu to nie przeszkadza.
Dla tych, którzy w tygodniu pracują, lub po prostu wolą mniej popcornowy repertuar, propozycję ma kino Muza. Seanse dla rodziców z dziećmi odbywają się co niedzielę o godz. 14, a bez biletu wchodzi się do lat 6. Muza jest też świetnym wyborem, gdy dzieci już podrosną i chcą oglądać filmy odpowiednie dla siebie. W multipleksach roi się od produkcji, w których disnejowskie postaci ratują świat - na dłuższą metę usypiających. Południowy, niedzielny cykl Muzy "Dzieciaki do kina" udowadnia, że dziecięca kinematografia ma dużo więcej wymiarów.
Propozycji teatralnych jest mniej, choć powoli się to zmienia. Teatr Nowy raz w miesiącu zaprasza na cykl "Rodzice w Nowym". Dorośli oglądają spektakl, dzieci pozostają pod opieką animatorów. Potrzebę obcowania ze sztuką aktorską można też zaspokoić wybierając się na spektakl dla dzieci, tym bardziej, że mamy w Poznaniu całkiem niezłe trupy. Teatry, które wiedzą, że nie wystarczy przez godzinę seplenić o niczym, by zrobić dobre przedstawienie dla dzieci. Jeden to Blum, regularnie występujący w Concordii, drugi to Atofri - wystawiający sztuki m.in. w Zamku. Program dla dzieci ma Scena na Piętrze, Tłusta Langusta i oczywiście Teatr Animacji.
Podczas Nocy Muzeów można się przekonać, że dla maluchów w muzeach najciekawsza jest muzealna przestrzeń. Nie ma lepszej zjeżdżalni niż schody w Muzeum Narodowym.
Brakuje, niestety, poznańskim muzeom nowoczesnej, interaktywnej ekspozycji. Wyjątkiem jest Brama Poznania, w której nawet dorośli czołgają się po podłodze, by obejrzeć od środka adresowaną do najmłodszych makietę średniowiecznego grodu. Inne muzea nadrabiają niedostatki organizując warsztaty lub - tak jak Muzeum Narodowe - udostępniając najmłodszym walizki i przewodniki muzealnych tropicieli. Rodzic ogląda obrazy, dziecko rozwiązuje zagadki.
Nie udało mi się trafić w odpowiednim momencie na koncerty dla dzieci rocznych czy dwuletnich. A przecież już niemowlaki żywo reagują na muzykę. Żeby pokazać dziecku, jak brzmią i wyglądają na żywo instrumenty muzyczne, czekałam na doroczne Rytmy Marcina, bo podczas tego wydarzenia muzycy są wyrozumiali, publiczność tolerancyjna i można sobie nawet pobębnić na bongosach. Ale i ta nisza się zapełnia: koncerty dla najmłodszych organizują Warsztaty Agaty przy ul. Lodowej, wydarzenia takie odbywają się też w Concordii.
Trzylatek o mocnych nerwach może się już wybrać na "Upiora w orkiestrze" z cyklu Speaking Concerts. Przedstawienie jest dynamiczne, dziecko się nie znudzi. Ale bywa straszno.
Co tydzień w sobotę na warsztaty zaprasza zamkowa Bawialnia. To zajęcia kierowane do przedszkolaków. Czasem bardziej taneczne, czasem literacko-plastyczne. W Concordii starsze dzieci mogą konstruować własne roboty, młodsze - już półroczne - odkrywać świat, bawiąc się włóczką, mąką, fasolą, turlając po podłodze. Kino Muza organizuje warsztaty po sobotnich porankach rodzinnych: pani Wstążka daje zadania związane z treścią filmu. Kino Amarant proponuje warsztaty ze street artu i fotografii otworkowej. W poszukiwaniu ciekawych warsztatów warto zaglądać na strony Muzeum Archidiecezjalnego, Archeologicznego, Narodowego, Bramy Poznania.
Podczas wielu warsztatów rodzice towarzyszą dzieci, sami świetnie się bawiąc. Czasem jednak (np. w Zamku) dzieci pozostają w sali same z animatorkami i rodzice mogą w spokoju napić się kawy.
Gdyby czterolatki przyznawały gwiazdki restauracjom, kluczowym kryterium byłaby obecność zabawek. Nie trzeba jednak być Ikeą z rozbudowaną strefą zabawy, by zyskać akceptację w oczach najmłodszych. Wystarczy skromnie: kilka zabawek, książeczek, jak w Przymiarce przy ul. Wyspiańskiego. Taki mały kącik dla dzieci ma też Dobra Kawiarnia na Nowowiejskiego, Umberto na Cytadeli i zapewne wiele innych miejsc. A w ogródku Meskaliny na Starym Rynku jest mały plac zabaw.
Gdy w Poznaniu powstaje jakiś większy, nowy plac zabaw, przy najbliższej okazji jedziemy go odwiedzić. Najnowszy, ten na Cytadeli, jest świetny, choć może szkoda trochę, że najdłuższa zjeżdżalnia ma kształt rury. Mniej śmiałe dzieci boją się nią zjeżdżać. Zjeżdżalnia na placu zabaw nad Maltą jest otwarta i chyba nawet wyższa. Większość placów zbudowana jest z wybranych z katalogu, podobnych do siebie sprzętów. Na niektórych można znaleźć jednak oryginalniejsze zabawki: wyciąg do transportowania piasku nad Rusałką, zakręconą huśtawko-karuzelę na os. Przyjaźni.
Żaden poznański plac nie dorówna jednak temu z Owińsk, przeznaczonemu na co dzień dla dzieci niewidomych i niedowidzących. Oprócz standardowych, katalogowych zabawek, mamy tu rury do prowadzenia rozmów na odległość, liny do wspinaczki, huśtywki kołyszące się jak łodzie (na zdjęciu), tory przeszkód skonstruowane z pieńków, zbudowane z różnych materiałów domki, a nawet kury i staw. Park orientacji przestrzennej udostępniany jest indywidualnym odwiedzającym w tygodniu między godz. 9 a 11 , a w weekendy między godz. 10 a 14.
W wolnym czasie można się też wybrać na Termy Maltańskie lub inną pływalnię, odwiedzić zoo lub palmiarnię (najlepiej z przewodnikiem Elizy Piotrowskiej), albo po prostu powłóczyć się po Zamku próbując znaleźć miejsca, w których się jeszcze nie było (niezwykłe są klatki schodowe).
Ale czasem warto powstrzymać ten przymus aktywności i zostać w domu. Najlepiej z książką. Biblioteka Raczyńskich ma 30 filii dla dzieci, nie trzeba wędrować daleko od domu, by znaleźć jedną z nich. Na zdjęciu - biblioteka dziecięca przy al. Marcinkowskiego tuż przed urządzeniem.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze