105 lat temu w domu przy tej ulicy urodziła się Wanda Błeńska, nazywana poznańską Matką Trędowanych. W 1934 roku ukończyła studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Poznańskiego. Później studiowała też w Hanowerze i Liverpoolu. W czasie wojny działała w Armii Krajowej. W 1951 roku lekarka wyjechała do Afryki na misję. W Ugandzie spędziła 40 lat. Założyła najnowocześniejszy ośrodek leczenia trądu na świecie.
Pomnik Higiei stoi na Placu Wolności przed Biblioteką Raczyńskich. Postawiono go w 1840 roku po ukończeniu budowy wodociągu. Pod pomnikiem znajduje się studnia. Higieia jest grecką boginią zdrowia, a na cokole w języku greckim i polskim widnieje napis ?Nic lepszego nad wodę?. W tym miejscu przewodnicy opowiedzą także o Janie Panieńskim, pionierze nowoczesnego wodolecznictwa w Poznaniu.
Na al. Marcinkowskiego zwiedzający usłyszą opowieść o doktorze Marcinie, czyli Karolu Marcinkowskim, twórcy pracy organicznej i specjaliście od leczenia cholery. Lekarz urodził się w Poznaniu w 1800 roku. Ukończył medycynę w Berlinie. Walczył także w powstaniu listopadowym. Uznanie poznaniaków zaskarbił sobie głównie przez swoją działalność filantropijną. Znany był z tego, że leczył ubogich za darmo, sam także kupował im leki. Za swoją rozprawę o cholerze dostał złoty medal od Francuskiej Akademii Nauk.
Kolejnym punktem wycieczki będzie Muzeum Farmacji. Znajdują się w nim meble, naczynia i sprzęty apteczne nawet z XVII wieku. Tutaj dowiecie się też o epidemiach dziesiątkujących ludność Poznania. Wstęp do muzeum jest bezpłatny. Odwiedzać je można w poniedziałki, środy i piątki w godz. 9 -15.
Kamienica nr 97 przy Starym Rynku, należąca do najwybitniejszego europejskiego lekarza XVI-wiecznej Europy, Józefa Strusia. Doktor był nadwornym lekarzem królów Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta. Leczył także na dworze tureckim, gdzie dbał o zdrowie sułtana Sulejmana I Wspaniałego. Kilka razy o poradę zgłaszał się do niego też hiszpański król Filip II. W historii zapisał się nie tylko jako najwybitniejszy lekarz Europy, ale i badaniami nad tętnem.
Kamienica nr 72 przy Starym Rynku, w której mieszkał Jan Hieronim Chrościejewski, autor pierwszego na świecie podręcznika pediatrii. Lekarz napisał książkę w 1583 roku i wydał ją w Wenecji. Wcześniej studiował w Padwie. Później przyjechał do Poznania, gdzie jako pierwszy, będąc już burmistrzem miasta, wydał statut o bezpłatnym leczeniu ubogich chorych. Posiadał w Poznaniu cztery kamienice, trzy przy ul. Żydowskiej i jedną na Starym Rynku.
Szpital przy ul. Długiej i poznańscy chirurdzy. Tutaj poznacie opowieść o Ludwiku Bierkowskim, poznaniaku, który jako pierwszy użył waty do opatrywania ran chirurgicznych. Doktor także jako pierwszy lekarz w Polsce stosował narkozę oraz założył czasopismo lekarskie ?Roczniki Kliniki Chirurgicznej?. Za pomoc udzielaną walczącym podczas powstania listopadowego został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Tutaj dowiecie się też kim był Tomasz Drobnik i co ma wspólnego z pierwszym polskim sztucznym sercem.
Był to pierwszy w Poznaniu i czwarty w Polsce szpital dla dzieci. Otwarto go w 1877 roku. Początkowo było w nim zaledwie 12 łóżeczek. Okres najprężniejszego rozwoju placówki przypada na 1895 rok, kiedy naczelnym lekarzem szpitala był jego obecny patron, Bolesław Krysiewicz. Tutaj przewodnicy opowiedzą jak leczono dzieci w XIX wieku.
Zielone Ogródki u zbiegu ulic Zielonej, Strzeleckiej i Długiej. W tym miejscu skwer z fontanną powstał już w 1840 roku. Przez lata rosnące tam okazy rzadkich drzew, takich jak perełkowiec japoński, niszczone były przez mroźne zimy, wojny, a także powódź z 2010 roku. Jedynym drzewem z tamtego okresu, które uchowało się do dzisiaj jest topola chińska. W Zielonych Ogródkach przewodnicy opowiedzą jak XIX-wieczni poznaniacy dbali o higienę i sprawne ciało oraz skąd wzięło się powiedzenie ?w zdrowym ciele zdrowy duch?. Przewodnicy mają m.in. opowiedzieć jakie epidemie dziesiątkowały ludzi, jak często myli się XIX-wieczni poznaniacy i kiedy Poznań przypominał żywy cmentarz.
Szpital Przemienia Pańskiego przy ul. Długiej. Ta klinika powstała dzięki składkom miejscowej ludności w 1823 roku. W budynku wcześniej znajdował się klasztor sióstr bernardynek, po jego skasowaniu otwarto tu szpital pod opieką Sióstr Miłosierdzia. W okresie międzywojennym szpital przekształcił się w Klinikę Chirurgii Wydziału Chirurgicznego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1950 roku, po utworzeniu Akademii Medycznej, szpital przeszedł we władanie nowej uczelni. W tym miejscu uczestnicy wycieczki poznają również historię Teofila Mateckiego i Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze